سفرنامه کنیا
سفر، هیجان و آدرنالین بزرگترین لذتی است که می شود تجربه کرد و افریقا سرزمین دور است که باید رفت باید دید باید حس کرد.
فرودگاه بر خلاف نامش آغاز قصه است اغاز پرواز فرودگاه قطر ساعت ١/٢٠ بامداد.
مقصد مهم نیست حرکت مفهوم اصلی سفر است اهسته سریع انتظار دیدن شناختن همه و همه وعده های سفر است برای درک مفهوم سفر
نایروبی یعنی ترافیک یعنی دستفروشی
فاصله فرودگاه تا هتل ده کیلومتر است که بیش از یک ساعت و نیم باید طی شود و در این ترافیک بهتر محله ارایه محصولات چینی بی کیفیت چینی است.
از دلایل اصلی ترافیک بسیار زیاد این شهر نبود خیایان و اتوبان است و بیشتر ازآنکه دلایل مهندسی داشته باشد به خاطر نبود نفت و قیر می یاشد بنظر می رسد هزینه جاده سازی در این کشور بالا باشد
قرار بود امروز به یک مراسم رقص کنیایی برویم اما به دلیل انختاب ریاست جمهوری این مراسم منتفی شد و در عوض مرکز نگهداری زرافه رفتیم با ژاک قبلا آشنا شده بودم.
همون زرافه ای که منصور ضابطیان در کتاب -برگ اضافی – درباره اش توضیح داده بود. وقتی فهمید من ایرانی ام با همون زبون زرافه ای گفت: سباستین رو می شناسی؟
به زرافه گفتم منظور ضابطیانه دیگه؟
گفت : آره
گفتم: یه جورایی همکار هستیم هر دو تلویزیونی بودیم
گفت: به منصور سلام برسون و بگو شانس آوردی بعد از دیدن من سوار اون موتوریه شدی . همین ته خیابون خونه ما زرافه ها یکی از حلبی آبادهای نایروبیه خیلی محل خفنیه
و زرافه ادامه داد:
من از همین بالا دیدم چند نفر می خواستند منصور خفت کنند که منصور زود رفت
و در آخر گفت از طرف من منصور رو ببوس
حالا برگشتم تهران یه سر باید برم پیش ضابطیان امانت ژارک رو بهش برسونم
مقصد مهم نیست حرکت مفهوم اصلی سفر است اهسته سریع انتظار دیدن شناختن همه و همه وعده های سفر است برای درک مفهوم سفر
جمهوری کنیا که در شرق قاره آفریقا قرار گرفته‌است، با مساحت ۵۸۲۶۴۶ کیلومتر مربع، و پس از ماداگاسکار، چهل و هفتمین کشور وسیع دنیاست. همسایگان آن شامل کشورهای تانزانیا در جنوب، اوگاندا در غرب، سودان در شمال غربی، اتیوپی در شمال، سومالی در شمال شرقی می‌باشند و اقیانوس هند نیز در شرق آن واقع گردیده‌است.
با عبور خط استوا از کمربند میانی کنیا، مناطق مرکزی، شمال و شمال شرقی بسیار خشک و گرم است. اما مناطق ساحلی که در کنار اقیانوس هند قرار دارد آب و هوایی گرم و مرطوب دارد.
مساحت کنیا ۵۸۲۶۴۶ کیلومتر مربع (۲۲۴۹۶۱ مایل مربع) است که از مقدار یاد شده ‘۵۶۹۲۵۰ کیلومتر مربع آن خشکی و مابقی را آب‌های داخلی از جمله دریاچه‌های ویکتوریا و رودلف را تشکیل داده‌است.
مگر می شود که بر روی خط استوا باشی و میوه استوایی ببینی و نخوری؟
ماسک های افریقای را می شود بزرگترین نماد قاره سیاه دونست پراکندگی انواع درخت و جنگل های بسیار باعث رشد هنر کندکاری روی چوپ شده است.
وقتی ماسک های افریقایی را عکس ها و فیلم های می دیدم تصور می کردم در اجرای آنها خیلی خیلی غلو شده اما وقتی چهرهای مردم این منطقه را می بینی و تنوع زیاد ساختار چهره انها را مشاهده می کنی متوجه می شوی این نماد همین مردم هستند
ماسک های افریقای
یکی از جاذبه های توریستی کنیا همین میوه های استوایی هست با شکل های جالب و عجیب غریب برای ما
فیل اومد آب بخوره..افتاد و دندونش شکست.
مادر بزرگ خدابیامرزم همیشه با انگشتان دستم برایم متل (قصه) می گفت. و این قصه همیشه از کودکی همراه من بود وقتی که با نوار کاست و ضبط صوت به این قصه گوش می کردم در دنیای کودکی به چشمه ای سفر می کردم که فیل قصه با دندون شکسته در حال گریه کردن است.
بعد فهمیدم که بیژن مفید با الهام از این قصه عامیانه یکی از تاریخی ترین متن ها و نمایشنامه ایرانی را نوشته است که من همچنان عاشقانه دوستش دارم.
و امروز در پارک ملی سامبورو اون فیل دندون شکسته رو دیدم.
دیدم که اهلی ده چطوری این حیوون نجیب را غارت کردند و هرکسی تکه ای از خرطومش را برده بود.
این فیل دندون شکسته خیلی آرام از کنار ما گذشت
زیر چشمی یه نگاهی اندخت و گفت:
حالا می گی چکار کنم؟؟؟؟
زنان کنیایی موهایشان را می بافند و مدلهای بامزه هم دارند
پارک ملی سامبورو بالاتر از خط استوا ست و تنوع حیات وحش اون بسیار جالبه
زرافه، شیر، یوزپلنگ، دیگ دیگ، گورخر، ایمپالا، انواع گوزن، میمون ، بابون، پرنده های بسیار متنوع و…ساکنان این پارک ملی هستند.
دیدن از نزدیک حیوانات در طبیعت بسیار هیجان انگیزه مخصوصا وقتی یه یوزپلنگ که قصد شکار داره و از فاصله چند متری رد میشه
اخرین لحظه ای که پارک سامبورو می خواستیم خارج بشیم این یوز از کنار ما گذشت
در سامبورو (کنیا) در بدو ورود به یک قبیله با رقص آیینی مواجه شدیم
رقص های آیینی یکی از زیباترین مراسم های هر فرهنگ و قومی است.
قبلا در هند وقتی برای بازدید باغ گیاه شناشی رفتیم گروهی از زنان با رقص های آیینی به استقبال ما آمد و اینجا در سامبورو (کنیا) هم در بدو ورود به یک قبیله با رقص آیینی استقبال شدیم.
هر چه فکر کردم بیاد نیاوردم که در فرهنگ ایرانی چنین رقصی برای ورود مهمان داشته باشیم.
شاید بخاطر اینکه سرزمین ما همیشه مورد تاخت و ناز بوده و یگر دلیلی برای خوش آمدگویی با رقص نبوده باشد.
مجسمه و ماسک های افریقایی جذابیت های خاصی دارند همانطور که ایین و مذاهب جایگاه خاص برای افریقایی ها دارد.
نمادهای گوناگونی را می توان در این مجسمه های دید.
این عکس هیچ روتوشی نشده است. غروب های افریقا دیدنی است.
جوان ماهیگیر کنیایی دریاچه نیواشا ٩۶/۶/٢٠
این تابلو دقیقا محل گذر خط استوا است و کره زمین را به دو به دو بخش شمالی و جنوبی تقسیم می کنه.
وقتی مدرسه می رفتم و معلم درباره خط استوا صحبت می کرد تصور می کردیم شمال کره زمین با جنوبش خیلی خیلی فرق داره امروز که دقیقا از خط استوا گذشتم فهمیدم حدود جغرافیایی را نباید خیلی جدی گرفت باید از اونها گذشت.
این تابلو دقیقا محل گذر خط استوا است و کره زمین را به دو به دو بخش شمالی و جنوبی تقسیم می کنه.
سالها پیش رامین فاروغی حیدری مستند ساخت بنام اینجا افریقاست دوبله و صدا گذاری فیلم در استودیو صدا سروش انجام شد و رویا نونهالی مسافر این مستند و استاد تهامی مدیر دوبلاژ و صداهای ماندگار ایرانی بر این مستند صحبت کردند و وقتی این مستند را ازجعبه جادو تلویزیون می دیدم دلم می خواست که مسافر باشم… چندین سال گذشت و حال مسافرم نه بر آن مستند که در قصه از خودم.
سفر افریقا از شب پانزدهم شهریور شروع شد.
حدرد یازده و نیم شب به وقت تهران به سمت دوحه قطر به مدت پرواز کردیم
حدود دو ساعت هم در فرودگاه قطر بودیم و پرواز پنج ساعته به سمت نایرهبی داشتیم وقتی به نایروبی رسیدیم ساعت هشت و نیم صبح بود.
هوا بسیار دلپذیر و عالی بود.
نایروبی شهر بزوگ و بشیار پر ترافیکی است. خدایش صد رحمت به تهران و ترافیک هاش
طبق اعتیاد معمول اولین کار گرفتن سیم کارت کنیایی بود تا از دنیای مجتزی عقب نمانیم.
دوساعتی ترافیک بود تا به هتل رسیدیم
بعد از انجام امور هتل ناهار به مرکز زرافه ها رفتیم
این مرکز در حاشیه شهر نایروبی بود و باز هم ترافیک شدید.
یه حس خوشتیپی خاصی توی چشای زرافه اس فکرش رو بکن یه گردن دو متری آورده پایین جلوی دوربین موبایل که یعنی منم هستم
دو شب در لژ پارک سامبورو بودیم پارک سامبورو بیشه ای و تقریبا نیمه خشک بود
ابتدا با دیدن هر جونوری دچار شوق و ذوق می شدیم و کم کم به دیدن آنها عادت کردیم
فاصله بین سامبورو و ابشار تامسون و شهر نیواشا را در جاده های خراب کنیا همراه با ماساژ افریقای طی کردیم.
طبعیت و آب هوای نیواشا مثل شمال خودمونه ولی با شرجی بسیار مطلوب تر
دو شب در نیواشا ماندیم
غروب روز دوم در گردش شهر نیواشا اسیر بارون استوایی شدیم
مقصد مهم نیست حرکت مفهوم اصلی سفر است اهسته سریع انتظار دیدن شناختن همه و همه وعده های سفر است برای درک مفهوم سفر.
طبیعت آن چیزی است که مرد افریقایی آن را بخوبی درک کرد و با آن یکی شده است. مرد افریقایی درحال شستشوی خود در دریاچه نیواشا.
زییایی را باید دید باید گوش کرد باید حس کرد باید درک کرد پارک ملی ماسای مارا کنیا افریقا
بابا کرم خیلی راحتر از رقص ماسایی هستش در این رقص بدون اینکه زانو خم بشه باید بالا بپری هرکس از همه بیشتر بپره چاق ترین دختر قبیله نصیبش می شه من که فقط نیزه نصیبم شد.
سفر دوست دارم چون مرا از گذشته جدا می کند و از آینده فارغ می کند و حال غوطه ور می کند
با کمال احترام به طبیعت و حیات وحش. افریقا، کنیا، پارک ملی ماسایی مارا ٩۶/۶/٢٠
اون موقع تلویزیون ایران دو تا کانال ییشتر نداشت یه کارتونی بود که من عاشقش بودم زبل خان یک شکارچی بود که هیچ وقت در شکار موفق نمی شد. توی این سفر افریقا همش یاد زیل خان بودم.
زبل خان با عنوانِ اصلیِ پامپالینی شکارچی حیوانات (به لهستانی: Pampalini łowca zwierząt) نام یک مجموعهٔ کارتونیِ کوتاه لهستانی است که در سال ۱۹۷۶ میلادی منتشر شد. این کارتون در ایران، با نامِ زبل خان در دههٔ ۶۰ خورشیدی از شبکه اول تلویزیون ایران پخش شد.
جادو و اسطوره در هرکجای کنیا دیده می شود.
کنیا، کشوری با فرهنگهای متفاوت است. فرهنگهای قابل توجه شامل ساحیلی در مناطق ساحلی، پاستورالیست در شمال و جوامع مختلف در مرکز و غرب می‌باشد. امروزه فرهنگ ماسای به خاطر صنعت توریسم بخوبی شناخته شده‌است هر چند که فقط یک قبیله کوچک است.
منبع: سایت سفارت ایران در کنیا
مردم بومی دو تکه پارچه که دور خود گره می زنند و بیشتر قسمت میانی بدن را می پوشاند. رنگ لباس قرمز است چرا که این رنگ ماسایی ها را در مقابل شیر محفوظ می دارد
لباس ملی
بغیر از پرچم ملی، کنیا هنوز لباس ملی ندارد که معرف تمامی گونه‌های نژادی موجود در آن باشد. با داشتن بیش از ۴۲ فرهنگ مختلف، کنیا مراسم و آیین‌های تستی مخصوص به خود را دارد. هر چند، تلاشهای زیادی برای طراحی لباس ملی معرف مردم کنیا انجام شد که چیزی شبیه یه لباس از گانا است.
کیتگ، یک پارچه کتانی را که از رنگهای مختلف بافته شده، و قلابدوزی‌های سنگین دارد، بعنوان لباس آفریقایی پذیرفته شده‌است. این لباس در بسیاری از کشورهای آفریقایی، بعنوان لباس رسمی در جشن‌ها و مراسم استفاده می‌شود.
کانگا (لباس آفریقایی) نیز یکی دیگر از لباسهای متداول در خانه‌های کنیایی است. کانگا قطعه‌ای لباس به اندازه ۵/۱ در ۱ متر است که جمله‌های زیبا به زبان کیسامیلی (یا انگلیسی) بر روی آن چاپ شده‌است و اغلب زنان آنرا بدور کمر و بالاتنه خود می‌پیچند. از این نوع لباس بعنوان دامن، گهواره کودک، پتوی پیک نیک، لباس شنا و… نیز استفاده می‌شود.
منبع: سایت سفارت ایران در کنیا
بکش و خوشگلم کن اصلا یک ضرب المثال ایرانی نیست، خیلی جهانشمول تر از این حرفاست. به گستره تمامی انسانهاست.
زنان و مردان افریقایی مثل داف ها و اوا های ما ایرانی ها کاری دماغاشون ندارند و دماغ بالا نیستند بلکه به سوراخ گوششون بیشتر از هر سوراخ دیگه ای اهمیت می دن.
لبخند بر هر لبی زیباست
سفرنامه افریقا محمدعلی محراب بیگی شهریور ١٣٩۶
چهارچوب ذهنی من از دو چیز هست یکی فیل شهر قصه و دوم نبرد نادر در جنگ هند. فیلها وقتی عصبانی شوند صدا وحشتناکی دارند.
اولین دیدار ما با فیل در پارک ملی سامبورو بود یک گله هفت تای از فیل کنار هم بودند و ریس گله می خواست زهره چشمی از یک فیل نوجوان بگیرد و چنان غرشی کرد همه ما را بی نیاز از ایپیلاسیون کرد.
اونجا بود که فهمیدم نادر چقدر هوشمندانه با هندی ها جنگید با اتش روشن کردن بر پشت شترها و هجوم شترها به سمت فیلهای هندها و از ترس فیل ها از اتش لشکر هندها فرار کردند.
فیل های افریقای بزرگتر از فیل های اسیایی هستند. گوش های بزرگتر و هیکلی قوی تر دارند.
اما هیچ فیلی فیل شهر قصه بیژن مفید نخواهد شد.
همون اقا فیله قدرت طلب قبلیه است.
این پرنده های کنه خوار دایم از سر و گوش بوفالوها بالا و پایین می روند و کنه های بوفالوها را نوش جان می کنند این ترکیب بیشتر منو یاد کارتون دیو و دابر می انداخت
حدود سه گیگ مصرف نت داشتم . و بیشترین مصرف بخاطر گزارش سفرنامه افریقا بود. اینرنت در کنیا شباهت زیادی به نشابه ایرانیش داشت. بعضی جا خط خوب بود و بعضی جاها میزون نبود.
یکی از زیباترین لحظات افریقا زمانی بود که قرار بود عکس سلفی با بچه ها بگیرم. لبخند و شکلک های آنها بی نظیر بود و با شوق و ذوفی کنارم می ایستادند.
دستفروشانی بودند که می خواستند به هرترتیب که شده جنگیل پینگل های مختلفی را به توریست ها بفروشند بیشتر آنان زنان و کودکان بودند. و البته که باید حسابی چانه می زدیم تا چیزی را می خریدیم
لژ سامبورو بسیار زیبا و دلنشین بود عکس از اقای سعید زهیری
لژ سامبورو شبیه قارچ ساخته شده بود و جریان هوا از زیر کلاهک مانند که از الیاف گیاهی تشکیل شده بود عبور می کرد و هوای خنک و مطبوعی را ایجاد می کرد عکس از سعید زهیری.
ایرانی که باشی در سفر دنبال چای می گردی در بازگشت به نایروبی سافاری ها چند دقیقه ای ایستادند و به دنبال چای به این رستوران سر راهی آمدم و این دخترک مشغول تهیه چای برای ما بود.
وجود رنگ در لباس های مردم کنیا بسیار چشمگیر است. بکارگیری رنگهای گرم در کنار طبیعت بیشه زار سامبورو چشمنواز بود.
گورخرها جانوران زیبای هستند آرام و مودب اند و کاری به کار کسی ندارند . بیشترین شباهت را به برادران دالتون دارند.
گورخرها برخلاف قیافه راه راه شان بسیار عاشق پیشه اند انها گردن در گردن هم می اویزند و یکدیگر را نوارش می دهند و این صحنه ها بسیار است. بیخود نیست که نسلشان هرگز منقرض نمی شود
گورخرهای سامبورو دارای خطوط نازک تر و ظریف تری نسبت به گورخرهای ماسایی مارا هستند. در واقه شارپ نس بالاتری دارند.
برای بازیدید رود مرزی کنیا و تانزانیا رفته بودیم. شهاب چراغی توصیه کرده بود مواظب ناهارمون باشیم چون میمون ها غذاهاتون را می دزدند من جدی نگرفتم و این میمون ناقلا در چشم بهم زدنی ساندویج منو کش رفت
چشیدن طعم های تازه یکی از لذت بخش ترین تجربه های سفر است میوه های استوایی علاوه چشیدن لمس کرد باید بو کرد
افریقا مهربان است. افریقا جسور است. افریقا میزبان خوبی است. افریقا منتظر است.
زرافه ها حیوانات خوش ژستی هستند ولی مشکل اینجاست مه قدشون خیلی بلنده و قابیندی کمی سخت می شه. این زرافه خیلی خیلی احساس خوشتیپی می کرد.
رودخانه مرزی کنیا و تانزانیا همونجایی که خیلی از فیلم های مستند حیات وحش ساخته شدند جایی که گله های بوفالو و گاویالدار طعمه کورکودیل ها می شوند کمی جلوتر کلی کورکودیل منتظر نشسته بودند
کودکان افریقا با چشمانی تشنه رفتار توریست ها را می نگرند و بنظر می رسد گاهی دچار تضاد با محیط می شوند.
همیشه از شغال حیوان بسیار زشت و منزجرکننده در ذهنم داشتم اما نمی دونم چرا این شغال کنیای اینقدر ظریف و زیبا بودند. مخصوصا این شغال پشت مشکی در پارک ملی سامبورو
آهو دشت زنگاری تویی که می گی دوستتم داری….
اگر مرزی وجود نداشت دنیا چطوری بود؟ چرا انسان همیشه خط ایجاد می کند؟ سفر را دوستم دارم چرا عبور از مرزها و خط هاست اینجا نقطه مرزی بین کنیا و تانزانیا است
به اعتقاد افریقایی ها گرازها حیوانات خنگی هستند وقتی احساس خطر کنند به سرعت فرار می کنند ولی بعد از چند لحظه فراموش می کنند که به چه دلیلی می دویدند
یکی از بزرگترین دستاوردهای سفر یافتن دوستان خوبی است که سفر را برایت همراهی می کنند با تو شریک می شوند در راه در لذت . همسفر زیباترین لغت بعد از واژه سفر است.
بازگفتم که تو صیادی و من آهوی
دشتم
تا به دام تو در افتم همه جا گشتم و گشتم
حذر از عشق ندانم
سفر از پیش تو هرگز نتوانم نتوانم
اشکی از شاخه فرو ریخت
مرغ شب ناله تلخی زد و بگریخت
برنامه روزهای سفر افریقا
١- روز اول پرواز از تهران به سمت دوحه قطر ساعت ٢٣/٣٠
٢- کشت دوساعته در فرودگاه دوحه
٣- پرواز از دوحه و فرود در نایروبی صبح روز بعد.
۴- گرفتار شدن در ترافیک نایروبی و صرف ناهار در هتل لوتوس
۵- باید از مرکز نگهداری زرافه در حاشیه نایروبی
۶- روز دوم سقر به سمت پارک ملی سامبورو و لذت خوردن میوه های استوایی و صرف ناهار در شهر نانیوکی و استراحت در لوژ بسیار زیبای سامبورو و بازدید از پارک ملی سامبورو
٧- گشت در پارک ملی سامبورو در دو وعده صبح و بعد از ظهر
٨- بازدید مجدد از پارک ملی و بعد از آن حضور در قبیله سامبورو خروج از سامبورو و حرکت بسوی آبشار تامسون و اقامت در هتل و شب نشینی با همسفران
٩- گردش در دریاچه نیواشا و تماشای عقاب ماهیگیر و اسب های آبیو قدم زدن در اطراف دریاچه و دیدن زرافه و گاو یالدار و غروب گردش در شهر نیواشا و اسیر شدن در باران استوایی و نیمچه سیل
@Mehrabbeigi
١٠- حرکت از نیواشا و رسییدن به ماسایی مارا در غروب و گشت ماسایی مارا
١١- گشت و دیدار حیوانات در ماسایی مارا و رودخانه مرزی کنیا و تانزانیا
١٢- گردش در مسایی مارا و سپس حضور در قبیله مجاور و حضور در مدرسه و اهدای کمک های خیریه قلب سفید و میتاپس به مدرسه و سپس حرکت بسوی نایروبی
١٣- حرکت بسوی فرودگاه نایروبی و پرواز بسوی دوحه
١۴- هفت ساعت معطلی در فرودگاه دوحه و حرکت بسوی تهران
١۵- صبح ساعت ۴/۵ به تهران رسیدیم
سفرافریقا انسان را به اصالت خویش فرا می خواند به صدها سال قبل به طبیعت دعوت می شوی انجا که خبری از ماشین بخار و عصر اطلاعات نیست. و همه چیز به همزیستی انسان طبیعت بر برمی گردد.
سفر افریقا تجربه ایست که به همه پیشنهاد می کنم مخصوصا آنهایی که کمتر با طبیعت و حیات وحش نزدیکند. چرا افریقا تجربه درک زمانهای ایست که دنیا اسیر انسان نبود. طبیعت و قانون حیات طبعی حاکمیت داشت. و قانون بقا را طبیعت تعیین می کرد و نه انسان.
طبعت آنقدر زیبایی دارد که نخواهیم خودخواهانه آنرا تخریب کنیم.
سفر افریقا بیشتر از آنکه سفر جغرافیایی باشد سفر در زمان است. سفر به دوران قبل از ماشینسیم. سفر به دوران قبل از انقلاب صنعتی. سفر به زمان زمین سیز